Pasja

Jest to pierwsze w Polsce i drugie w Europie wystawienie sceniczne pełnego tekstu belgijskiego dramaturga, który grywany jest rzadko i we fragmentach, zwykle przez prowincjonalne teatry w Belgii. Jest on kompilacją ludowych przedstawień i podań, spisanych i ujednoliconych przez Ghelderode’go (1924). „To nie jest tekst religijny ale taki, w którym na przykładzie zdarzeń religijnych toczy się opowieść o ludzkim losie i ma ona wymiar metafizyczny” – powiedział reżyser W. Hejno po premierze.

„Spośród około sześćdziesięciu scenografii, które projektowałem, ta na pewno jest jedną z ważniejszych czy nawet najważniejszą, chociażby z powodu ilości rzeźb i powagi spektaklu – przyznał Przemysław Karwowski. Niebagatelny udział w powstaniu lalek miał rzeźbiarz  Andrzej Sulewski, mój dawny kolega z liceum w Supraślu, mieszkający w miejscowości Kocioł Duży w okolicach Pisza”. Praca nad tym spektaklem i stworzeniem kilkudziesięciu drewnianych lalek trwała trzy lata. W. Hejno wystawiał już fragmenty „Pasji” wg M. de Ghelderode we Wrocławskim Teatrze Lalek (1972), jako drugą część spektaklu „Świątki” (pierwsza wg „Spowiedzi w drewnie” J. Wilkowskiego). Nestor polskiego teatru lalkowego współpracuje od dawna z łomżyńskim teatrem i Jarosławem Antoniukiem, dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Walizka,  m. in. wystawił z tym zespołem „Mewę” wg A. Czechowa (2007).